1. Tek ve çok hücreli organizmalar arasındaki ara aşama, iki hücreli bir organizma olmak zorunda değildir. Hücreler, yiyecek kaynağını parçalamak için işbölümüne ihtiyaç duyacaklarsa, bunun için ilk gereklilik hücreler arası sinyallerdir. Pek çok bakteri, bu tür amaçlar için çok çeşitli sinyallerden faydalanır. Yardımlaşma yoluyla birlikte iş yapmaya yarayan bir sinyalin evrimi bir bakteri cinsinde gözlemlenmiştir.⁽⁴⁾

Çok hücreliliğe geçiş, Pseudomonas fluorescens bakterisi ile yapılan deneylerle incelenmiş ve daha yüksek düzeyde karmaşıklığa geçişin, hali hazırda gerçekleştirilebilir olduğu anlaşılmıştır.⁽³⁾

Çok hücreli hayvanlarla akraba olan yakalı kamçılılar, hücre etkileşimlerinde kullanılan çeşitli proteinleri oluşturarak, bu tür proteinlerin tek hücreli organizmalarda ortaya çıkıp daha sonra çok hücreli gelişim için seçilebileceğini gösterirler.⁽¹⁾

   2. Desmidler (Desmidoideae), Gamophyta şubesinin konjuge olan bir yeşil alg sınıfına dahildir. Desmidlerin çoğu, sitoplazmaları orta hatta birleşmiş olan bir hücre çifti oluşturur.(²⁾ Neisseria bakterisi de iki hücreli yapılar oluşturmaya eğilimlidir. Ancak yukarıda da açıklandığı üzere bu durum, çokhücreliliğin gelişimi ile alakalı olmayabilir.

Okuma Önerileri:

• Evrim sürecindeki anahtar basamak laboratuvar ortamında kopyalandı, felis agnosticus

• Tek hücreli ortak ataya bir fosil kanıtı daha geldi, felis agnosticus 

Kaynaklar:

1. King, Nicole, Christopher T. Hittinger and Sean B. Carroll. 2003. Evolution of key cell signaling and adhesion protein families predates animal origins. Science 301: 361-363.
2. Margulis, Lynn and Karlene V. Schwartz. 1982. Five Kingdoms San Francisco: W. H. Freeman.
3. Rainey, Paul B. and Katrina Rainey. 2003. Evolution of cooperation and conflict in experimental bacterial populations. Nature 425: 72-74.
4. Velicer, Gregory J. and Yuen-tsu N. Yu. 2003. Evolution of novel cooperative swarming in the bacterium Myxococcus xanthus. Nature 425: 75-78.