1. Farklı ve birbirinden bağımsız radyometrik tekniklerle yapılan bağımsız ölçümler birbirleri ile uyumlu sonuçlar vermektedir.^(1;3;2) Bu sonuçlar, bozunma oranları varsayımlarındaki sistematik hatalarla ya da şans faktörü ile açıklanamazlar.

2. Radyometrik yöntemlerle elde edilen tarihler diğer radyometrik olmayan yöntemlerle elde edilen tarihlerle uyum içindedir.

3. Örneğin;

• Havai ada takımı, Pasifik okyanus plakasının sıcak bir bölge üzerinde yavaş fakat gözlenebilir bir hızda hareket etmesi sonucu oluşmuştur. Adaların radyometrik tarihleme ile elde edilen yaşları, sıcak bölge üzerinde oldukları zamanlarla ve hızları ile uyumludur.⁽⁴⁾
• Radyometrik tarihleme, sadece Dünya’nın eğimi ve yörüngesinin dışmerkezliliği gibi hassas astronomik faktörlere dayanan Milankovitch döngüleri ile uyumludur.⁽⁵⁾
• Radyometrik tarihleme, lüminesans tarihleme yöntemi ile uyumludur.^(6;7)
• Radyometrik tarihleme yöntemi, “daha derinde olan daha yaşlıdır” prensibinin geçerli olduğu göreli tarihleme yöntemleri ile uyumlu sonuçlar vermektedir.⁽³⁾

Ayrıca bkz: Dünya’nın yaşlı olduğunu nereden biliyorsunuz? Birçok delil, Dünya’nın genç olduğunu gösteriyor.

4. Radyometrik izokron tarihleme yöntemleri, kontaminasyon olup olmadığını tespit edebilecek tekniklerdir. Bunun yanı sıra sayısız teorik hesaplamalar, deneyler ve astronomik gözlemler, bozunma oranlarının sabit olduğuna işaret eder.

5. Bozunma oranları sabittir. Jeolojik tarihleme için kullanılan izotopların bozunma oranlarında, hiçbir koşul altında önemli bir değişiklik olduğu gözlenmemiştir. Emery (1972), bozunma oranlarının değişimi üzerine deneysel ve teorik limitleri araştıran kapsamlı bir çalışmadır. Emery ile bildirilen en yüksek değişimler bile, hem jeolojik tarihleme ile ilgisizdir; hem de Genç Dünya yanlılarının, Dünya’nın yaşını kendi işlerine gelen değere çekmelerine yetmeyecek kadar küçük değerlerdir. Bozunma oranları çok değişken olan izotoplar, jeolojik tarihlemede kullanılmaz.

6. Radyometrik tarihlemenin tutarsız sonuçlar verdiğini öne süren yaratılışçı iddialar, istisnai olan tek tük birkaç örneğe dayanır.Yaratılışçılar, birbirleri ile uyumlu çok sayıda radyometrik tarihleme sonuçlarını görmezden gelirler (Örneğin; Harland et al. 1990).

Radyometrik tarihleme yöntemlerine ilişkin şu iddialara verilen cevaplara da bakınız:

• Radyometrik tarihlendirme, kayaların kapalı sistemler olduğu varsayımına dayanır. Bu varsayım, geçersiz değil midir?
• Radyometrik tarihlendirme, ilk şartların bilindiği varsayımına dayanır. Bu varsayım, geçersiz değil midir?
• Kozmik ışınlar ve serbest haldeki nötrinolar, U (Uranyum)ve Ar (Argon) bozunumunu etkilemez mi?
• Karbon14 tarihleme yöntemi yanlış sonuç vermiyor mu?

Kaynaklar:

1• Dalrymple, G. Brent, 2000. Radiometric dating does work! Some examples and a critique of a failed creationist strategy. Reports of the National Center for Science Education 20(3): 14-17.

2• Meert, Joe, 2000. Consistent radiometric dates. 

3• Lindsay, Don, 1999. Are radioactive dating methods consistent with each other? http://www.don-lindsay-archive.org/creation/crater_chain.html

4• Rubin, Ken, 2001. The formation of the Hawaiian Islands. http://www.soest.hawaii.edu/GG/HCV/haw_formation.html

5• Hilgen, F. J., W. Krijgsman, C. G. Langereis and L. J. Lourens, 1997. Breakthrough made in dating of the geological record. EOS 78(28): 285,288-289. 

6• Thompson, Tim, n.d. Luminescence and radiometric dating. http://www.tim-thompson.com/luminescence.html

7• Thorne, A. et al., 1999. Australia’s oldest human remains: Age of the Lake Mungo 3 skeleton. Journal of Human Evolution 36(6): 591-612.

8• Harland, W. B., R. L. Armstrong, A. V. Cox, L. E. Craig, A. G. Smith, and D. G. Smith, 1990. A Geologic Time Scale 1989. Cambridge: Cambridge University Press.