1. Bu iddia, mantıken sadece evrime değil, doğalcılığın uygulanabildiği elektrik, ekoloji, yerçekimi, iklim, optik, okyanus akıntıları vb hemen her şeye yöneltilebilir. İddia sahibi burada, “ya tüm doğayı reddetmek; ya da tüm tanrı fikirlerini reddetmek” şeklinde ortaya çıkan etkili bir yanlış ikilem kurgulamıştır.

Bu iddia, evrim teorisi ortaya çıktığı günden beri, dinine bağlı birçok ciddi teist tarafından reddedilmiştir. Onlar, Tanrı ve doğanın birbiriyle zıt şeyler olmadığına, Tanrı’nın evrimle uyumlu bir biçimde de hükmünü yerine getirebileceğine ve tanrı inancının evrimle çelişmediğine inanırlar. Örneğin bazı insanlar, Tanrı’nın kişisel düzeyde insanlara güç ve ilham verdiğine inanır.

2. İddia sahibinin Tanrı’ya bakış açısı, aslında O’nu reddetmektedir; çünkü doğaüstü olmanın, Tanrı’nın vazgeçilmez bir özelliği olduğunu öne sürmektedir. Çevremizde doğaüstü hiçbir şey gerçekleşmediği ve gerçekleşemeyeceği için; bu iddiaya göre Tanrı, hayatımızın bir parçası değildir. Dolayısıyla bu iddiayı öne süren bir kişi, kendisini ateist olarak tanımlasa yeridir.

3. Doğaüstü boyutta faal olup doğada faal olmamayı seçen bir tanrı, kötülük sorununun ön plana çıkmasına neden olur. Bu iddia, acıları yaratanın da Tanrı’nın kendisi olduğu ve istese bunlara engel olabileceği ama olmadığı anlamına gelir. Özetle, faal olmayışı nedeniyle böylesi bir Tanrı, var olan kötülüğün de tek sorumlusu haline gelir.