1. Kozmik ışınların veya nötrinoların radyoaktif elementlerin bozunum sürelerini etkilediğine dair tek bir kanıt bile yoktur. Hatta aşağıdaki veriler, bunun tam tersini göstermektedir:
• Standart nükleer fizyon reaktörlerinde yoğun bir nötrino ışıması olduğu halde parçalanmaya uğramayan uranyum, normal hızda bozunuma uğramaktadır.
• Bazı uzay araçlarının güç kaynağı nükleer bozunmadır ve çok yoğun kozmik ışın alanlarının yakınından geçerler (örneğin Jüpiter’in çevresi). Eğer kozmik ışınlar, bozunma sürelerini etkiliyor olsaydı, üretilen güç beklenenden farklı olurdu.
Havayla temasa geçmemiş kayalar elde etmek için; radyometrik tarihlemede kullanılacak olan kaya örnekleri, kayalıkların kozmik ışınlardan çok az etkilenmiş olan dip kısımlarından seçilir.
 2. Nükleer bozunma derecelerini birçok büyüklük kertesinde etkileyecek kadar yüksek düzeydeki bir radyasyon (yaratılışçıların genç Dünya iddialarındaki zaman ölçeklerine izin verecek kadar büyük bir etki) dünyadaki bütün yaşamı yok ederdi.
   3. Dünya’nın manyetik alanının tersine dönmesi, kozmik ışınların veya nötrinoların oluşmasına sebep olmaz. Daha fazla kozmik ışının Dünya yüzeyine ulaşmasına izin verebilir, fakat bundan öte bir etkisi olmaz. Kaldı ki, tarihleme için kullanılan kayaların zaten birçoğu, varoldukları sürenin büyük bir bölümünde gömülü kalmışlardır.
 4. Karbon-14 tarihlemesi, bağımsız saatler tarafından kalibre edilir.( ayrıca bkz: Karbon tarihleme yöntemi yanlış sonuç vermiyor mu?)