1. Bütün gözlemler yorumlama gerektirir. Gözünüzün önündeki bir nesneyi görmek gibi, görünüşte basit olan bir olay bile; o nesnenin ne olduğu, hangi özellikleri sergilediği, ne kadar uzakta durduğu vb soruların cevaplarının belirlenebilmeisi için fazlasıyla yorumlama gerektirir.⁽¹⁾ Bildiğimiz her şeyi, sırf yoruma dayandıkları için çöpe atmak gülünç olurdu.

2. Evrimin kanıtlarının çoğu, bu iddianın varsaydığı türden bir yorumlamaya dayanmamaktadır. Kanıtlar, aşağıdakilere benzer ifadelerden oluşmaktadır:

• belirli trilobit türleri, belirli jeolojik oluşumlarda bulunur;
• dünyanın diğer yerlerindeki keseli türlerinden çok daha fazlası Avustralya’da bulunmaktadır;
• deney tüplerinin içindeki bakterilerin, zamanla çeşitli şekillerde değişim gösterebildikleri gözlemlenmiştir;
• sinekler, diğer böceklerde olmayan kimi özelliklere sahiptir;

…ve bunlara benzeyen, hiçbiri de diğeriyle çelişmeyen milyonlarca başka veri.

Yaratılışçıların karşı çıktığı türden yorumlamalar, tüm bu kanıtların birbiriyle ve evrimle nasıl uyuştuğuna yöneliktir. Yaratılışçılar, kanıtları inkar etmez (en azından, birçoğunu); bunların, evrim için kanıt teşkil ettiğini inkar ederler.

Bir veri, belli bir teoriye uyuyor ve rakip teorilere uymuyorsa veya onların bir parçası değilse, uyduğu bu teoriye kanıt olarak düşünülebilir. (Aslında en güzeli, bir verinin henüz bulunmadan önce teori tarafından öngörülmüş olmasıdır. Ama bu, verinin kanıt haline gelmesi için şart değildir.) Yukarıda bahsedilen milyonlarca veri, bu kriterlere uymakta ve evrim için kanıt teşkil etmektedir.

3. Tüm bunların dışında, yaratılışçılığın dayandığı yorumlamalar, bir bütün oluşturacak şekilde birbirine uymayan, oldukça şüpheli ve öznel fikirleri temel almaktadır.

Kaynak:

1. Sacks, Oliver. 1995. An Anthropologist on Mars. New York: Vintage Books.