Şu anda evreni açıklayan iki temel fizik teorisi vardır. Birincisi, yıldızlar, gezegenler ve galaksiler gibi çok büyük boyutlu cisimleri açıklayabilen, Einstein’ın genel görelilik teorisi, ikincisi ise atomlar gibi çok küçük boyuttaki maddeleri açıklayabilen kuantum mekaniğidir. Bu iki teori de aynı evreni açıkladığına göre, ikisi tek bir teori olacak şekilde birleştirildiğinde evreni bütünüyle anlamak mümkün olmalıdır. Ancak bu birleştirme, bugüne kadar başarılabilmiş değildir. Yapılan birkaç denemede bazı olasılıklar bulunmuş ancak bunların sonsuz değerler vermekte olduğu görülmüştür. Oysa olasılık 0’dan küçük, 1’den büyük olmamalıdır.Sicim teorisinden yararlanılarak yapılan çözümlemelerde, bu sonsuz değerlerden kurtulunup, makul sonuçlar elde edilebilmiştir.

“Her Şeyin Teorisi”ne en yakın aday Sicim teorisi; ya da onun modern versiyonu olan M-teorisidir. Bu teori, elektron gibi temel parçacıkları matematiksel noktalar olarak ele almak yerine; onları sıra-dan “sicimler” olarak isimlendirip, titreşen bir yapının döngüleri olarak tanımlar. (Ancak henüz tam bir kuram sayılmadığından baş harfiyle hitap edilmektedir.) 5 adet sicim teorisini (tip I, tip IIa, tip IIb, HO, HE) ve süperçekim kuramını birleştirme çabasındadır.

Fizikçiler bugün Evren’de bulduğumuz tüm kuvvetlerin, çok yüksek enerjilerde çalışan tek bir süper kuvvetten ayrılmış olduğu konusunda hemfikirdirler. Ancak en büyük sorun, kütleçekimini diğerleri gibi aynı matematiksel pakete yerleştirmektir. Bu nedenle “kuantum kütleçekimi”, bugün araştırma dünyasının güncel bir konusudur. Kuantum kütleçekimi araştırmaları sonuçlanırsa Büyük Patlama anındaki tekilliklerden kurtulmak mümkün olacak ve evrendeki tüm kuvvet ve parçacıklar (söz konusu olan Sicim ve Membran teorileri) “Her Şeyin Teorisi”nde tek bir denklem dizisinde tanımlanabilecektir.

Kaynaklar:

1. Cankoçak, K. /İTÜ Fizik Mühendisliği Bölümü, (2012). “Büyük patlamanın 10 büyük sırrı”. Tempo Dergisi; 43.sayı, s. 88