1. Eşcinselliğin kabul edilebilir olmasının evrimle bir alakası yoktur. Eşcinselliğin kabul edilebilir olması, sevgi hakkında yapmacık laflar etmek yerine, eşcinsellerin de diğer herkes gibi gerçek sevgiyi hakettiğini farketmekle ilgilidir. Kutsal kitaplara en az yaratılışçılar kadar inanan birçok insanın yanı sıra evrimciler ve tutucu olmayan diğer bütün insanlar, birtakım din müritlerinin kendilerince yaptığı sığ ve yapay tanımlarla kendilerini sınırlandırmamayı seçer ve bunları doğru bulmaz. Çünkü eşcinselliğin ahlaksızca olduğu yargısının tek kaynağı, bu tür tanımlardır.

Evrimcilerin eşcinselliği özellikle arzulanan bir şey olarak gördüklerine dair ise hiçbir gösterge yoktur.

2. Eşcinselliğin doğadaki yaygınlığı, eşcinselliğin doğal olduğunu ortaya koyar.⁽¹⁾ Bu da eşcinselliğe duyulan nefretin dayandığı dini olmayan tek argümanı çürütür. Ayrıca bkz: Evrim, eşcinselliği açıklayabiliyor mu?

3. Eşcinselliğe dini nedenlerle karşı çıkanların, genellikle dinen yasak ve günah olan başka şeylere aynı şiddetle karşı çıkmamaları da dikkate değer bir ikiyüzlülüktür. Bu da eşcinselliği dini sebeplerden ötürü ayıplayanların bunu, dinleri öyle söylediği için değil, kendileri öyle istedikleri için yaptıklarını gösterir. Başkalarını ayıplayan kişilerin önce kendi yargılarının ne kadar ahlaklı olduğunu gözden geçirmeleri gerekmektedir.

Kaynak:

1. Bagemihl, Bruce. 1998. Biological Exuberance: Animal Homosexuality and Natural Diversity. New York: St. Martin Press.