1. Evrim teorisi dokunulmazlığa sahip bir kutsal olmaktan çok uzaktır. Darwin tarafından ortaya atılmasından bu yana, teorinin önemli kısımlarında birtakım dikkate değer değişiklikler yapılmıştır.

• Mendel kalıtımı: Darwin, genlerin hem canlının yaşadığı çevreye uyum sağlayarak, hem de çevreden etkilenerek kalıtıldığını düşünmüştü (bu, kendisinin ‘pangenez’ olarak isimlendirdiği bir tür lamarkçı kalıtım modeliydi)
• Türleşme: Darwin’in yeni türlerin oluşmasına neyin sebep olduğuna dair görüşleri (yani doğal seçilim), coğrafi yalıtımı savunan birçok biyolog tarafından kabul görmemişti. Darwin’in görüşü, ancak yeni yeni birçok diğer sebep arasından sivrilir hale gelmiştir.
• Transpozonlar: Barbara McClintock, genlerin genom içinde bir yerden başka bir yere hareket edebildiklerini göstererek Nobel Ödülü’nü kazanmıştır.
• Organellerin simbiyotik kökeni: Lynn Margulis, ökaryot hücrelerin atalarının, “simbiyotik birliktelik” oluşturacak şekilde bir araya gelen prokaryot hücrelerden köken aldığını önermiştir.⁽²⁾
• Genetik sürüklenme: Sewall Wright’ın bu fikrine göre, popülasyonlardaki genetik değişimin çoğu doğal seçilimden ziyade rastgele sürüklenmenin sonucudur.
• Nötral kuram, popülasyonlardaki genetik çeşitliliğin büyük bölümünün seçilimle değil, mutasyon ve genetik sürüklenme ile oluştuğunu ileri sürer.⁽³⁾⁽¹⁾
• Priyonlar: Genetik materyal olmaksızın, moleküler dizilimin katalitik bir değişime uğraması yoluyla kendisini kopyalayan, tamamen yeni bir “yaşam” formunun keşfi. Bu buluş da Stanley B. Prusiner’a Nobel ödülünü kazandırmıştır.
• Yatay gen transferi: Genetik malzemenin bir kısmı, doğrudan birincil atadan değil, daha uzak bir atadan kalıtılır.⁽⁴⁾

Evrim teorisinin bazı alanlarındaki fikir ayrılıkları bugün de devam etmektedir. Ancak bunlar, uzmanlık seviyesinin altındaki kişilerin çok nadiren karşılaşacağı türde şeylerdir. bkz: Birçok bilim insanı, evrimin sorunlar içerdiğini söylemiyor mu?

Evrim muazzam sayıda deneye tabi olmuştur, ki bunlardan bazıları da deneysel yolla doğrulamanın ne kadar gerekli olduğunu göstermiştir. Bilimsel bir teoriyi doğrulayarak yenilemek, (doğrulanmış olan) teoriyi daha da güçlendirir. Evrim teorisinin bugünkü sağlamlığı ve gücü, bugüne kadar tabi tutulduğu testler ve doğrulamalardan ileri gelir. Eğer evrim teorisi dokunulmazlığa sahip bir kutsal değer olsaydı, deney ve testlere tabi tutulmaz ve bilim insanları arasındaki saygınlığını yitirirdi.

2. Evrim karşıtları, evrimi eleştirdikleri için değil, konuştukları konu hakkında bilgi sahibi olmadıkları için düşünsel anlamda zayıf ve bilgisiz olarak etiketlenirler. Bu sadece evrim konusuna özel bir durum değildir. Yeterince ve doğru bir şekilde bilgi sahibi olmadığı bir konu hakkında şiddetli eleştiri ve itirazlar öne süren her insan böyle etiketlenir. Yaratılışçıların hala, termodinamiğin 2. yasası, geçiş fosillerinin bulunmaması,indirgenemez karmaşıklık vb konularda açıkça bilimdışı olan ve bilgisizlikten kaynaklanan iddialar öne sürüyor olmaları çok sık rastladığımız bir durumdur. Övgüyü hakedenler, evrim teorisine gerçekten yeni katkılarda bulunmuş olan Barbara McClintock ve Stanley Prusiner gibi bilim insanlarıdır.

Kaynaklar:

1. Kimura, M. 1983. The Neutral Theory of Molecular Evolution, Cambridge: Cambridge University Press.

2. Margulis, Lynn. 1981. Symbiosis in Cell Evolution, San Francisco: W. H. Freeman & Co.

3. Ohta, Tomoko. 1992. The nearly neutral theory of molecular evolution. Annual Review of Ecology and Systematics 23: 263-286.

4. Woese, Carl R. 2000. Interpreting the universal phylogenetic tree. Proceedings of the National Academy of Science USA 97(15): 8392-8396