1. Öncelikle şu önemli tarihsel gerçeği açıklayarak işe başlayalım: Ernst Haeckel’in çizimleri hiçbir zaman Darwin’in teorisinin bir parçası olmamıştır. Hatta Türlerin Kökeni kitabında Darwin’in evrim teorisi için temel almış olduğu embriyoloji kuramı Haeckel’in değil, evrime hiç de sıcak bakmayan Karl von Baer’in kuramıdır. Kaldı ki Darwin, evrim kuramını ilk kez 1859 yılında, yani Haeckel’in çizimlerini(1874) yayınlamasından 15 yıl önce açıklamıştır. Hatta Haeckel çizimlerini yayınladığında, Türlerin Kökeni’nin 2. baskısı çıkalı iki yıl olmuştu. Dolayısıyla Haeckel’in çizimleriyle Darvinci evrim kuramı arasında bağ kurmak, bunu yaparken de Haeckel’i “sahtekarlık” ile suçlayarak evrim kuramını karalamaya çalışmak, tarihi gerçekleri ve kaynakları çarpıtmaktan başka bir şey değildir.

   2. Embriyoların gerçekten birbirine benzeyip benzemediği konusunun, Hackel’in çizimleriyle alakası yoktur. Önemli olan, embriyoların kendileridir. Bir grup olarak, erken dönem embriyolar birbirleriyle birçok benzerlik gösterir. Örneğin, tüm omurgalılarda, notokord, vücut segmentleri, yutakta gelişen solungaç cepleri ve post-anal kuyruk gelişimi görülür. Bu temel benzerlikler, ortak bir evrimsel tarihe işaret eder. Yumuşakçalar, eklembacaklılar ve halkalı solucanlar gibi diğer soylarda da başka embriyolojik benzerlikler bulunur. Bu benzerlikler uzun süredir de bilinmektedir.

Örneğin, 1849’da Prof. Agassiz şöyle demiştir: “Bizim bulgularımız da gösteriyor ki, genç yarasalar veya kuşlar ya da yılanlar, belirli büyüme dönemlerinde birbirlerine o kadar çok benzerler ki, birini diğerinden ayırmak veya bir yarasayla bir yılan arasındaki farkı görmek neredeyse imkansızlaşır.” ⁽¹⁾

   3. Embriyolar aynı zamanda bazı farklılıklar da gösterir ve Haeckel bunu göz ardı etmiştir. Ancak, hayvan türlerinin birbirileriyle evrimsel akrabalıkları farklı düzeylerde olduğu için, embriyolojik yapılarında da bazı farklılıkların olması zaten beklenen bir şeydir. Akrabalık düzeyi belirlenirken hem benzerlikler, hem de farklılıklar göz önünde bulundurulur. Birbirlerine daha uzaktan akraba olan canlıların daha az benzer olması beklenir.

   4. Haeckel’ın hataları ortaya çıktığında, yazarlar, düzeltilmiş modelleri kullanmaya başladılar. Bilim, kendi kendini düzelten bir yapıdadır.

Kaynaklar:

1. Scientific American, 1849. Young Mamalia. Scientific American 4(51) (8 Sep.): 403. Reprinted in Scientific American 281(3) (Sep. 1999): 10.

2. “Harun Yahya Safsatası ve Evrim Gerçeği” kitabındaki ilgili bölüm; Türk Biyologlar Derneği üyesi Prof. Dr. Haluk Ertan’ın Bilim ve Gelecek dergisinin 39. sayısında (Mayıs 2007) yayınlanan yazısından derlenmiştir. Bilim ve Gelecek Kitaplığı (s.235)

3. Michael K. Richardson ve Gerhard Keuck, “Haeckel’s ABC of evolution and development”, Biol. Rev. (2002) 77, 495-528